Biz kaçtık

Çocuklar büyüyor ...uzun zamandır yazamıyorum...zira gündem çok kalabalıktı. Maya geniz eti ameliyatı oldu...ardından yine bir enfeksiyon..derken doktor okuldan almamızı önerdi...evde 2 çocukla baş edemeyince soluğu Alaçatı’da aldım...ve nisan başında 6 koca koli ile birlikte “çakma” taş evimize göç ettik. Burada hava şahane tabi. Maya da akranları ile oynasın diye sabahtan öğlene kadar buradaki ana okuluna gidiyor. Sınıfı 9 kişilik, ki bu şartları İstanbul’da arasan da bulamazsın, girişken tavırları ile de gelir gelmez çok da güzel adapte oldu, hatta okulunun 23 nisan gösterisine bile katıldı. Yeni arkadaşları ile birlikte babamın restoranında kahvaltı partisi bile yaptılar. Kaya ise 1 aydır katı gıdalara alışmaya çalışıyor ve her gün yeni bir numara ile hepimizi şaşırtıyor. Yani kısacası keyfimiz çok yerinde. Yemekler, hava ve insanlar şahane. Kısacası biz bu durumda Ekim ayına kadar İstanbul’da yokuz.