30 Nisan 2009 Perşembe

İlk dişer - Yaşasın yemek yemek


Ajandamda 14 mart tarihine kaydetmişim, Tayfun’a göre 1 nisan. Her neyse, Kaya’nın dişleri çıktı! Hatta bugünlerde eline geçen her şeyi kemirmeye çalışıyor. Erkek çocuklarının ek gıda konusunda daha zor olabileceklerine dair ön yargılarım olduğundan, Kaya’ya 5. ayı biter bitmez sebze püresi vermeye başladım. Hatta işi abartıp “bundan sonra ne versen yer “ dedirtecek kadar tuhaf tadı olan hazır kavanoz mamalarının tümünü deneyerek yemek konusunda ufkunu açtım :D
Geçen hafta diğer öğünlere de başladığımızda her şeyi yalayıp yutuverdi..

20 Nisan 2009 Pazartesi

Biz kaçtık


Çocuklar büyüyor ...uzun zamandır yazamıyorum...zira gündem çok kalabalıktı. Maya geniz eti ameliyatı oldu...ardından yine bir enfeksiyon..derken doktor okuldan almamızı önerdi...evde 2 çocukla baş edemeyince soluğu Alaçatı’da aldım...ve nisan başında 6 koca koli ile birlikte “çakma” taş evimize göç ettik. Burada hava şahane tabi. Maya da akranları ile oynasın diye sabahtan öğlene kadar buradaki ana okuluna gidiyor. Sınıfı 9 kişilik, ki bu şartları İstanbul’da arasan da bulamazsın, girişken tavırları ile de gelir gelmez çok da güzel adapte oldu, hatta okulunun 23 nisan gösterisine bile katıldı. Yeni arkadaşları ile birlikte babamın restoranında kahvaltı partisi bile yaptılar. Kaya ise 1 aydır katı gıdalara alışmaya çalışıyor ve her gün yeni bir numara ile hepimizi şaşırtıyor. Yani kısacası keyfimiz çok yerinde. Yemekler, hava ve insanlar şahane. Kısacası biz bu durumda Ekim ayına kadar İstanbul’da yokuz.